odwraca sie od Wisły. Krawędź Skarpy
Warszawskiej jako granica
między dwoma różnymi
światami.
"
Opowieść o roli Skarpy jako
'urządzenia' do łatwego pozbywania się śmieci i
innego paskudztwa - od
początku istnienia miasta aż
do dni obecnych. O tym, że
trzeba na nowo przemyśleć
ten kawałek miasta. Nie zbudować od nowa, ale
zrobić coś z tym potencjałem,
który jeszcze do końca nie
został zaprzepaszczony.
Kłopot w tym, że od zawsze
to, co na wschód od Skarpy jest gorsze i nie budzi
zainteresowania, a cała nasza
aktywność ogranicza się do
rytualnego stwierdzania
ważności problemu i na tym
koniec. Na podskarpiu upycha się ciągle to, czego
miasto nie chce. Na przykład
tanią rozrywkę dla mas, piwo
i bum bum.
Tak o zawartości
swego wykładu mówi sam
wykładowca.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz